ایجاد شغل در بخش عمومی میتواند بر اساس اثرات تخلیهای به خروج مشاغل از بخش خصوصی انجامد و یا بنا بر اثرات ضریب فزاینده، با ایفای نقش مکملی در فعالیتهای اقتصادی، افزایش تولید و به تبع آن خلق شغل در بخش خصوصی را سبب شود. این دو اثر با استفاده از دادههای 30 استان کشور ایران و در بازه زمانی سالهای 1384 تا 1395 و در سطح مناطق مورد بررسی قرار گرفت. نتایج وجود اثر تخلیهای اشتغال در بخش عمومی را در سطح مناطق اثبات میکند. مطالعات صورت گرفته در دنیا پیرامون ارتباط بین اشتغال بخش عمومی و خصوصی نشان می دهد که بیرون راندن اشتغال خصوصی و بعضاً کاستن از اشتغال کل با ورود بخش عمومی به بازار کار در مناطق صنعتی پررنگ تر از دیگر مناطق است. بر این اساس برای بررسی این فرضیه که اثر تخلیهای در مناطق صنعتی شدیدتر از سایر مناطق است، سهم ارزش افزوده بخش صنعت از ارزش افزوده کل هر منطقه به عنوان نماگری برای سطح صنعتی بودن منطقه در نظر گرفته شد و الگوی رگرسیونی آستانهای برآورد گردید. نتایج این الگو، صحت فرضیه فوق را در اقتصاد ایران تأیید نمیکند و توجیه آن نیز به نقش شبه دولتیها در اقتصاد و سهم بالای آنها در تولید صنعتی باز میگردد.
اخباری, رضا, & شکیبایی, علیرضا. (1395). تأثیر اشتغال زایی در بخش عمومی بر بازار کار خصوصی: رویکردی منطقهای به بازار کار در ایران. فصلنامه علمی پژوهشی راهبرد اقتصادی, 5(17), -.
MLA
رضا اخباری; علیرضا شکیبایی. "تأثیر اشتغال زایی در بخش عمومی بر بازار کار خصوصی: رویکردی منطقهای به بازار کار در ایران". فصلنامه علمی پژوهشی راهبرد اقتصادی, 5, 17, 1395, -.
HARVARD
اخباری, رضا, شکیبایی, علیرضا. (1395). 'تأثیر اشتغال زایی در بخش عمومی بر بازار کار خصوصی: رویکردی منطقهای به بازار کار در ایران', فصلنامه علمی پژوهشی راهبرد اقتصادی, 5(17), pp. -.
VANCOUVER
اخباری, رضا, شکیبایی, علیرضا. تأثیر اشتغال زایی در بخش عمومی بر بازار کار خصوصی: رویکردی منطقهای به بازار کار در ایران. فصلنامه علمی پژوهشی راهبرد اقتصادی, 1395; 5(17): -.