مصرف بخش خصوصی از متغیرهای کلان مؤثر بر ساختار اقتصادی کشورهاست که خود تحت تأثیر سیاست‌های دولت و بانک مرکزی از یک سو و عادات و رفتارهای مصرفی فردی از سوی دیگر قرار دارد. اغلب مطالعات تجربی در مورد رفتار مصرفی در بخش خصوصی بر درآمد و درآمد قابل تصرف متمرکز بوده‌اند. در این مقاله، اثر ثروت‌های مالی بر الگوی مصرف بخش خصوصی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. تحلیل اقتصادسنجی با روش حدقل مربعات معمولی در قالب یک تابع مصرف کوتاه‌مدت و با استفاده از داده‌های فصلی 1/1375 تا 4/1389 نشان داد که میل نهایی به مصرف ناشی از درآمد قابل تصرف حدود 66/0 و میل نهایی به مصرف ناشی از ثروت مالی حدود 16/0 است. این یافته‌ها با ساختار کشورهای در‌حال‌توسعه سازگار است. لذا سیاست‌های پولی و مالی بهتر است به گونه‌ای تنظیم شوند که زمینه کاهش تمایل به مصرف را از طریق اثر‌گذاری بر ثروت مالی و درآمد قابل تصرف فراهم آورند.
)