این مقاله درصدد ارزیابی اثرات افزایش قیمت مواد غذایی مورد مطالعه (نان، گوشت قرمز، گوشت سفید، لبنیات و تخممرغ) بر رفاه خانوارهای شهری ایران میباشد. برای این منظور، از نظریه تقاضا و بهطور خاص از روش AIDS در برآورد معادلات تقاضا و سپس معیار تغییر جبرانی جهت ارزیابی تغییر رفاه مصرفکنندگان استفاده شده است. تخمین سیستم تقاضا براساس دادههای بودجه خانوارهای شهری ایران و برای دوره زمانی 1389-1375 با استفاده از روش پانل دیتا انجام میشود. یافتههای تحقیق حاکی از آن است که کاهش رفاه ناشی از افزایش قیمت مواد غذایی در دهکهای پایین هزینهای بیشتر از دهکهای میانی و دهکهای بالا است. نتایج بهدستآمده براساس قانون انگل که بیان میدارد سهم مخارج غذا در خانوارهای کمدرآمد بیشتر از خانوارهای پردرآمد است و در نتیجه افزایش قیمت مواد غذایی، مستقیماٌ مخارج غذایی این خانوارها را متأثر نموده و کاهش رفاه در این خانوارها بیش از سایر خانوارهای دیگر است مطابقت دارد.