مدل راهبردی برای تقاضای پول در ایران با استفاده از مدل‌های انعطاف‌پذیر سیستم تقاضای تقریباً ایده‌آل و لئونتیف

برای ارائه سیاست‌های راهبردی در زمینه پولی کشور شناخت تقاضای پول کشور مهم بوده و شناخت نوع ترکیب نگهداری پول توسط مردم و نحوه جانشینی میان آنها از اهمیت بالایی برخوردار است. برای سیاست‌گذاران بسیار مهم است که بدانند تصمیماتی که اتخاذ می‌کنند چقدر اثرگذار خواهد بود. لذا پیش از تصمیم‌گیری باید میزان اثرگذاری تصمیمات اتخاذ‌شده را بر مبنای الگوی رفتاری مردم سنجیده و بهینه‌ترین پیشنهاد را ارائه کنند. این مقاله تقاضای پول را با استفاده از دو فرم تابعی انعطاف‌پذیر «سیستم تقاضای تقریباً ایده‌آل (AIDS)» و«لئونتیف» بررسی و تجزیه و تحلیل می‌کند. در اینجا انتخاب مدلی که بتواند الگوی رفتاری مردم را بهتر ارائه کند ضروری است. مدل‌های پیشین بدون در نظر گرفتن نوع فرم تابعی تقاضا، به تخمین تابع تقاضای پول در ایران پرداخته بودند و لذا توجه کافی‌ای به جانشینی ضعیف میان مؤلفه‌های پولی نشده بود. ما در این تحقیق با استفاده از فرم‌های تابعی انعطاف‌پذیر تقریباً ایده‌آل و لئونتیف به بررسی فرضیه «مؤلفه‌های پولی جانشین ضعیف یکدیگر هستند»، پرداختیم. نتایج بررسی حاکی از اثبات فرضیه تحقیق است. در این بررسی، حساسیت مردم نسبت به افزایش درآمد مشاهده می‌شود که کشش هر سه مؤلفه پولی در سال‌های انتهایی رو به کاهش است. برآورد تابع تقاضای پول ایران تحت فرم‌های تابعی انعطاف‌پذیر با استفاده از داده‌های ماهانه سری زمانی سال‌های 86-1374 انجام می‌شود و در نهایت توصیه‌های سیاستی بر اساس تخمین پارامترها و انواع کشش‌ها (درآمدی، قیمتی، جانشینی آلن و موریشیما) ارائه می‌شود.