@article { author = {khosravi, meysam and khoshkhooy, mahdi}, title = {Policy making after sanction relief: policy analysis by DSGE approach}, journal = {Economic Strategy}, volume = {7}, number = {24}, pages = {5-33}, year = {2018}, publisher = {پژوهشکده تحقیقات راهبردی مجمع تشخیص مصلحت نظام}, issn = {2252-0597}, eissn = {2588-6568}, doi = {}, abstract = {Iran's economy has faced a more severe economic sanctions over the past decade. One of the issues that has always been the subject of controversy in the Iranian economy and among economic experts, is what will be the impact of economic sanctions relief - including oil, banking and commercial sanctions - in the country; and especially How much will it be affected real levels of production, consumption and investment in the economy, by this issue? Political shocks affect economic variables and developing a model to capture and also quantify these shocks can improve economic analysis. A very important question around this issue is after the shock relief what should policy maker do and which policy he supposed to make? This paper attempts to answer this question for Iran economy by developing a DSGE model. The result shows that expansionary monetary policy after sanction relief induces inflation and nominal interest increase. Contractionary fiscal policy (tax rate increase) in that situation implies not only labor supply decreasing but also capital and consumption falling.}, keywords = {Monetary Policy,Fiscal policy,growth,Inflation}, title_fa = {سیاست گذاری اقتصاد ایران در پساتحریم: تحلیلی سیاستی با رهیافت تعادل عمومی پویای تصادفی}, abstract_fa = {شوک‏های سیاسی یکی از عوامل موثر بر متغیرهای اقتصادی هستند و مدل کردن این نوسانات خواهد توانست میزان تاثیر این شوک‏ها را بر متغیرهای اقتصاد کلان، کمّی کند. علاوه بر کمی‌سازی و مقداردهی تاثیر شوک‏ها، شبیه‏سازی پیامد اتخاذ‏های سیاست‏های مختلف نیز موجب می‏شود، سیاست‏گذار بتواند پیش از اجرایی‏کردن آن‏ها در اقتصاد پیامدهای اقدامات و سیاست‏های خود را درک کند و هزینه های آن را به طور ملموس بفهمد. در کشورهایی که تناوب شوک‏های سیاسی بالاست سیاست‏گذاری اقتصادی پس از شوک‏های سیاسی نیز یکی از مسائل بااهمیت است. به عبارت روشن‏تر سوالی که می‏توان مطرح کرد، این است که پس از گذار از شوک‏های سیاسی یا تخلیه کامل آثار آن بر اقتصاد، کدام سیاست می‏تواند در بازگشت اقتصاد به مسیر بلندمدت خود و جبران رشد اقتصادی از دست رفته اثربخشی بیشتری داشته باشد؟ از زاویه‏ای دیگر ممکن است دولت‏ها شرایط تسهیل تعاملات خارجی و ترمیم انتظارات را فرصتی مغتنم شمرده و به سیاست‏های بلندپروازانه انبساط سیاست‏ پولی روی بیاورند و به این امید که همزمانی تعلیق تحریم‏ها با این سیاست‏ها خواهد توانست پیامدهای منفی آن سیاست‏ها را خنثی کند، اقتصاد را دچار بی‏ثباتی نمایند. در این مقاله تلاش شده است با رهیافت مدل تعادل عمومی پویای تصادفی، دو نوع سیاست‏گذاری بلندپروازانه( پولی انبساطی) و ریاضتی (مالی انقباضی) در شرایط پساتحریم (با مختصات تحریم‏های جدید آمریکا بر ایران) شبیه سازی شود. نتایج این پژوهش نشان می‏دهد سیاست پولی انبساطی در شرایط پساتحریم موجب جهش تورم در دوره‏ی اول و دوم و از دوره سوم به بعد موجب افزایش 20 درصدی نرخ تورم و نرخ سود اسمی خواهد شد و همزمانی لغو تحریم‏ها نمی‏تواند از پیامدهای تورمی این سیاست جلوگیری کند. مصرف برخلاف اشتغال در کوتاه‌مدت افزایش یافته ولی در بلندمدت به سطح پیش از سیاست باز خواهد گشت. با اتخاذ سیاست مالی انقباضی (افزایش نرخ مالیات بر درآمد و مصرف) عرضه کار به شدت (12درصد) افت می‏کند و انباشت سرمایه فیزیکی و مصرف نیز کاهش 5 الی 8 درصدی را تجربه می‏کنند. نتیجه اصلی این مقاله نشان می‏دهد خوش‌بینی و باور مثبتی که با تعلیق تحریم‏ها در آحاد اقتصادی شکل می‏گیرد تغییری در نتایج سیاست‏های نادرست اقتصادی ایجاد نمی‏کند. اصلاح ساختار بودجه و بانک‏ها که مساله اصلی اقتصاد ایران در این سال‏هاست در صورتی‏ که با مالیات‌ستانی بیشتر از فعالیت‏های مولد یا انبساط پولی همراه شود پیامدهای ناگواری برای اقتصاد کلان دارد. در پایان پیشنهاد شده است مالیات‌ستانی از فعالیت‏های غیرمولد و توزیع زیان میان ذی‏نفعان برای اصلاح ساختار بانک‏ها و بودجه، محور قرار گیرد.}, keywords_fa = {تحریم,رشد اقتصادی,متغیر کلان اقتصادی,مصرف,انباشت سرمایه}, url = {https://econrahbord.csr.ir/article_110980.html}, eprint = {https://econrahbord.csr.ir/article_110980_02dd5fcefb40daf4038eafb125d0306e.pdf} }