هدف از ارائه این مقاله، بررسی اثر سرمایه انسانی بر رشد بهرهوری نیروی کار در اقتصاد ایران طی سه دهه گذشته میباشد. بهنظر میرسد الگوی سیاستگذاری کشور در جهت ارتقای سرمایه انسانی باید بهعنوان یکی از استراتژیهای محوری رشد بهرهوری و درنهایت رشد اقتصادی مورد ملاحظه قرار گیرد. بررسی عملکرد بهرهوری نیروی کار طی برنامههای توسعه کشور حکایت از پایین بودن رشد آن دارد. ارزیابی و برآورد عوامل مؤثر بر بهرهوری نیروی کار با استفاده از مدل ARDL نشان میدهد که عوامل مهمی مانند انباشت R&D خارجی، سرمایه انسانی در قالب تعداد شاغلان با تحصیلات عالی، انباشت سرمایه فیزیکی و سرمایهگذاری در فناوری اطلاعات و ارتباطات ازجمله عوامل مهمی هستند که روند رشد بهرهوری نیروی کار را در طول سالهای مورد مطالعه توضیح میدهند. همچنین، انباشت R&D داخلی و متوسط سالهای تحصیل، اثری منفی بر بهرهوری نیروی کار داشتهاند.
|