@article { author = {شکیبایی, علیرضا and خراسانی, محمود}, title = {Analysis of Factors Affecting Iran’s Tax Performance Using Provincial Panel Data (2001-2009)}, journal = {Economic Strategy}, volume = {1}, number = {2}, pages = {-}, year = {2012}, publisher = {پژوهشکده تحقیقات راهبردی مجمع تشخیص مصلحت نظام}, issn = {2252-0597}, eissn = {2588-6568}, doi = {}, abstract = {Factors affecting the tax ratio and its increase have been always of importance to statesmen and policymakers. According to the Fifth Economic Development Plan Act, to cut the Iranian government’s dependence on oil and gas revenues, the ratio of tax to the gross domestic product (GDP) should be at least 10 percent by the end of the plan (2015). Since result of study of panel data is more creditable than time series regression, provincial panel data have been used in this study. Findings obtained through panel data model indicate that increased ratio of the added value of service, mine, industry, and construction sectors to GDP, will increase tax ratio. In addition, tax ratio increases with any parallel rise in Gini coefficient for urban areas. Coefficient of all variables is meaningful at 95-percent level. There is a direct relationship between Gini coefficient and tax ratio which confirms Kuznets theory in Iran. Therefore, the more unequal is income distribution (the higher Gini coefficient is), there will be higher tax capacity and tax ratio can increase more easily}, keywords = {tax,tax ratio,tax capacity,panel data}, title_fa = {بررسی تأثیر عوامل مؤثر بر عملکرد مالیاتی ایران با استفاده از داده‌های استانی (1388-1380}, abstract_fa = {بررسی عوامل مؤثر بر نسبت مالیاتی و چگونگی افزایش آن، همواره مورد توجه دولت‌مردان و سیاست‌گذاران بوده است. در قانون برنامه پنجم توسعه ماده (117) عنوان شده است که به‌منظور قطع کامل وابستگی اعتبارات هزینه‌ای دولت به عواید نفت و گاز به‌نحوی اقدام شود که در پایان برنامه نسبت مالیات به تولید ناخالص داخلی حداقل به 10 درصد برسد. ازآنجاکه نتایج مطالعات انجام‌شده با داده‌های پانل نسبت به داده‌های سری زمانی از اعتبار بیشتری برخوردارند، از داده‌های پانل استانی در این مطالعه استفاده شده است. نتایج حاصل از برآورد مدل با داده‌های پانل نشان می‌دهد که افزایش نسبت ارزش افزوده بخش‌های خدمات، معدن، صنعت و ساختمان به تولید ناخالص داخلی باعث افزایش نسبت مالیاتی شده است. به‌علاوه، نسبت مالیاتی با افزایش ضریب جینی مناطق شهری افزایش می‌یابد. ضرایب تمام متغیرها در سطح 95 درصد معنی‌دار می‌باشند. رابطه مستقیم بین ضریب جینی و نسبت مالیاتی نشان‌دهنده تأیید این فرضیه کوزنتس در ایران است که: «هرچه توزیع درآمد نابرابرتر (ضریب جینی بزرگ‌تر) شود، ظرفیت مالیاتی بیشتری وجود دارد و نسبت مالیاتی آسان‌تر افزایش می‌یابد.}, keywords_fa = {مالیات,نسبت مالیاتی,ظرفیت مالیاتی,پانل دیتا}, url = {https://econrahbord.csr.ir/article_103218.html}, eprint = {https://econrahbord.csr.ir/article_103218_97d94483138956be16fe5d708707bd2e.pdf} }